Odpowiedź: Proszę nie odstawiać leków! To trochę tak jak z prowadzeniem samochodu: jeśli chcemy, żeby jechał dalej, trzeba systematycznie dolewać benzyny. Nowoczesne leki dobrze kontrolują ciśnienie, stąd obserwowana przez Pana poprawa. Niestety nie są go w stanie wyleczyć, więc po przerwaniu ich stosowania ciśnienie ponownie wzrośnie do niebezpiecznych wartości.
Odpowiedź: Dieta jest zasadniczym elementem leczenia cukrzycy typu 2. To zrozumiałe, że każdy z nas ma czasem ochotę na słodycze, ale w tej chorobie są one niewskazane. Jeśli już musi Pani czasem zrobić odstępstwo od prawidłowej diety, to najmniej szkody zrobi sobie Pani małym kawałkiem gorzkiej czekolady.
Odpowiedź: Może z czasem uda się go przekonać, żeby mogła mu Pani towarzyszyć w spotkaniu z lekarzem. Tymczasem proponuję przygotować kartkę z pytaniami do lekarza i prośbą o czytelne rozpisanie (najlepiej w formie tabeli) właściwej liczby dawek i pory przyjmowania leków.
Odpowiedź: Aby ułatwić sobie pamiętanie o przejmowaniu leków, można wykorzystać wiele sposobów. Najprostszy to nastawienie alarmu w budziku czy komórce. Specjalne aplikacje do pobrania na komórkę mogą w tym dodatkowo pomóc. Znacznym ułatwieniem mogą być również specjalne pojemniczki (organizery, „szufladki” – do zdobycia w aptekach i sklepach medycznych) na leki, które pozwalają przygotować potrzebne dawki z wyprzedzeniem, a potem z łatwością sprawdzić, czy właściwe dawki zostały przyjęte.
Odpowiedź: Antybiotyki przyjmujemy po to, by całkowicie pozbyć się bakterii chorobotwórczych, które sprowadzają na nas infekcje. Jeśli nie do końca się to uda, grozi nam nawrót choroby. Co więcej, zbyt krótkie leczenie może prowadzić do tego, że bakterie uodpornią się na dany antybiotyk! A choć objawy infekcji najczęściej mijają już po 3–4 dniach, nie oznacza to wcale, że wszystkie niebezpieczne dla nas bakterie zostały unieszkodliwione. Dlatego tak ważne jest dokończenie całego cyklu leczenia.
Odpowiedź: Jeden czy nawet kilka podobnych objawów to za mało, aby z pewnością rozpoznać daną chorobę. Na przykład ból pleców może wynikać z chorób kręgosłupa, ale równie dobrze może być spowodowany chorobami nerek. Lepiej więc powierzyć rozpoznanie choroby i dobór najskuteczniejszego leczenia specjaliście.
Odpowiedź: Większość ulotek nie zawiera jasnych instrukcji, jak stosować leki, więc nawet może się to nie udać na podstawie ulotki. Co więcej, lekarze z różnych powodów (takich jak waga pacjenta, choroby towarzyszące, inne stosowane leki) często zalecają pacjentom dawkowanie inne niż standardowe. Dlatego najlepiej zasięgnąć porady u źródła, czyli o właściwe dawkowanie zapytać lekarza, który przepisał lek.
Odpowiedź: Nie wiedząc, jakim lekiem się Pani leczy, nie mogę tego obiecać. Na pewno jednak warto wrócić do swojego lekarza i porozmawiać na ten temat, tym bardziej że senność i zmęczenie, choć zbiegły się w czasie z zastosowaniem leku, nie muszą mieć z nim związku, a mogą mieć wiele innych przyczyn.
Odpowiedź: Absolutnie nie należy tego robić! Odstawienie leków może tylko pogorszyć sytuację. Zamiast tego należy w miarę możliwości jak najszybciej wraz ze swoim lekarzem zastanowić się, co jest przyczyną braku kontroli ciśnienia i jak można sobie z tym poradzić.
Odpowiedź: W leczeniu choroby wieńcowej kluczową rolę odgrywają trzy elementy: dieta, aktywność fizyczna i leki. To świetnie, że czuje się Pan dobrze, o to chodzi w leczeniu. Ale z żadnego z tych elementów nie należy dla swojego dobra rezygnować.
Odpowiedź: Po pierwsze, nie zniechęcać się, każda kolejna próba rzucenia palenia jest łatwiejsza. Oczywiście nie ma metod uniwersalnych – jednemu pomaga silna wola, innemu akupunktura, ktoś jeszcze inny potrzebuje leków. Metod pomocy jest na tyle dużo, że warto w celu ich poznania zaplanować spotkanie z lekarzem lub farmaceutą.
Odpowiedź: Jedną z najbardziej polecanych metod jest sprawienie, aby ruch stał się przyjemnością. Faktycznie, nie każdy ma tyle samozaparcia, aby systematycznie mobilizować się do gimnastyki. Ale czemu nie zastąpić jej tańcem? Albo nordic walkingiem? Warto pomyśleć o towarzystwie, które dopinguje do systematycznego ruszania się. Na niektórych dobrze działa zapłacenie zawczasu za miesiąc zajęć ruchowych – wykupiony karnet działa mobilizująco!
Odpowiedź: Prawda jest taka, że dopóki mama nie zaakceptuje choroby, niewiele można zrobić. Rozpoznanie niedosłuchu to jedno, znacznie trudniejsze dla pacjenta jest przyzwyczajenie się do systematycznego noszenia aparatu słuchowego. A że zakup takiego aparatu to nierzadko spory wydatek, nie ma sensu zmuszać do tego pacjenta. To musi być jego samodzielna decyzja.
Kącik porad dla seniora: pacjenci pytają, profesor odpowiada!
Dlaczego mimo starań nie udaje nam się przestrzegać zaleceń lekarza? Czy i w jakich sytuacjach można pozwolić sobie na odstępstwa w terapii? Na pytania pacjentów odpowiada prof. dr hab. med. Przemysław Kardas – były prezes ogólnopolskiego Towarzystwa Rezydentów Medycyny Rodzinnej i prezydent Europejskiego Towarzystwa do spraw Badań nad Przestrzeganiem Zaleceń Terapeutycznych.